Joseph Sickman Corsen werd niet alleen muzikaal gestimuleerd door zijn vader. Ook zijn oom, de musicus en componist Chris Ulder (1843-1895) had grote invloed op zijn muzikale ontwikkeling. Joseph Sickman Corsen speelde piano, orgel en gitaar. 'Shon Jo', zoals zijn vrienden hem noemden, gaf zijn eerste pianorecital toen hij amper dertien jaar oud was. Als volwassene verdiende hij zijn geld met het geven van piano-, zang- en vioollessen, het schrijven van muziekrecensies en het geven van bijles in wiskunde. Hij vervulde ook de functies van dirigent en kapelmeester en was van 1885 tot aan zijn overlijden in 1911, organist in de synagoge Emanu-El op Curaçao.

Joseph Sickman Corsen was een van de oprichters en tevens een van de redacteuren van het invloedrijke tijdschrift Notas y Letras (Muzieknoten en Literatuur). Op de Antillen is hij zeer bekend om zijn gedicht Atardi (= de zeer late namiddag vlak voor zonsondergang), geschreven in het Papiaments, een taal die gesproken wordt op Curaçao, Aruba en Bonaire. Atardi is het oudst bewaard gebleven gedicht in het Papiaments.

Door zijn netwerk in Latijns-Amerika en de Spaanstalige eilanden in het Caribisch gebied, en zijn voorliefde voor deze taal, gaf Corsen echter de voorkeur aan het dichten en schrijven in het Spaans. Ook kregen de meeste van zijn composities Spaanse titels. Dankzij Fons Rutten, die veel van Corsens composities verzamelde en herontdekte, bleef zijn collectie, met voornamelijk handgeschreven partituren, behouden. Rutten schreef in 1983 ook een boek over Corsen: “Leven en werk van dichter-musicus J.S. Corsen”. In 2013 nam de Palm Music Foundation het initiatief om deze complete collectie te laten digitaliseren, waardoor de partituren weer beschikbaar zijn kunnen deze weer  gespeeld worden.

Rutten verdeelt Corsens composities in twee categorieën: dansmuziek (d.w.z. zijn walsen, danza's en polka's) en 'kunstmuziek' (zoals zijn Fantasie Op. 33 voor piano, gebaseerd op Verdi's Opera Otello).

Corsen publiceerde zeventien van zijn tachtig composities in Notas y Letras. In zijn Rêverie Opus 31 illustreert Corsen zijn eigen versie van Lieder ohne Worte (= Lied zonder woorden). Corsen was dol op Italiaanse opera. In zijn boek merkt Rutten op dat deze liefde in sommige van Corsens composities tot uiting komt. In zijn mazurka “La Elegantia” herkende Rutten bijvoorbeeld de melodie van de vierde akte van Meyerbeers Opera Les Huguenots, en hij associeerde Corsens wals “Un Sueño” met Verdi's ouverture I Vespri Siciliani. Evenzo ontdekte Rutten in Corsen’s polka “La Sonrisa” elementen van het volkslied Louisiana Belle. Zoals Rutten in zijn boek uitlegt, kunnen deze associaties zeker niet als vormen van kopiëren worden beschouwd. De meerwaarde van Corsen’s composities schuilt in de originele en aansprekende manier waarop hij in zijn werk omging met ritme en harmonie. Naast een begenadigd dichter kan hij ook worden beschouwd als een van de meest getalenteerde Curaçaose componisten.